کد مطلب:259414 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

سفر عبدالله بن رابیه از حج به کربلا
عبدالله بن رابیه می گوید: به سال 247 هجری به حج رفتم و از مكه به عراق آمدم، اول به زیارت قبر علی علیه السلام شتافتم و از ترس متوكل این عمل را شبانه به جا آوردم، سپس به كربلا رفتم دیدم قبر امام حسین علیه السلام را خراب كرده اند و با چشم خود دیدم كه شیاركننده ها شیار می كنند، وقتی كه گاوها به قبر می رسند حیران می مانند و هر چه آنها را با چوب می زنند فائده نمی بخشد و قدمی به طرف قبر بر نمی دارند و زیارت برای ما ممكن نشد مأیوس به بغداد برگشتم و اشعار بسامی را می خواندم:



تالله ان كانت بنوامیة قد أتت

قتل ابن بنت نبیها مظلوما



فلقد أتاك بنوأبیه بمثله

هذا لعمرك قبره مهدوما



أسفوا علی أن لا یكونوا شاركوا

فی قتله فتتبعوه رمیما



وقتی كه به بغداد رسیدم ناگهان صدایی به گوشم رسید كه می گوید: متوكل به درك رفت. خوشحال شدم گفتم: خدا امشب مقابل آن شب است. [1] .

معلوم شد شب چهارشنبه سوم شوال 247 هجری به دستور منتصر عباسی پسر متوكل با شمشیرهای غلامان ترك به قتل رسیده و در مدت پانزده سال سلطنت



[ صفحه 255]



خود چهار مرتبه قبر امام حسین علیه السلام را ویران كرد:

1 - در شعبان 233 در نتیجه رفتن خواننده اش به زیارت كربلا.

2 - به سال 236 هجری.

3 - به سال 237 هجری.

4 - به سال 247 هجری.

و پسرش منتصر به جهت دوستی و تعصب خود به اهل بیت علیهم السلام اقدام به قتل پدر خود «نیرون عرب» نمود و به این عمل مقدس، فضاحت و قباحت اعمال پدران خود، كه تاریخ بشر را آلوده و ملوث كرده بودند به جهان و جهانیان اعلان نمود.


[1] بحارالأنوار: ج 45، ص 398.